امروز رفتم نمره های این پسرا رو دیدم..
این حس که شاید شکست من با عث بی انگیزگی اونا شده باشه راحتم نمیزاره..با برادر گرام صحبت کردم..نمیدونم چی میشه ولی خدا اینا را که میبینی...
امیدوارم این استاده هم را بیاد تا ببینم از کار خدا بالاخره من یک کار درس انجام میدم یا نه..
کنکورم که داره روز به روز بیش از پیش نزدیک میشه
فقط امیدوارم مدار مخ نیفتم
جزوه آنتن رو هم گرفتم احتمالا به الف بگم ضبط هم بکنه واسم و پیگیر آزمایشگاها باشه..
خدایا به قول اون آقا ما رو به نفس مطمئنه برسون
زندگی رو میشه یه جور دیگه هم دید! سعی کن این علایق کوچیکت رو برنامه ریزی کنی و در یه حدی بهشون برسی . اگه واحدای برق نمیرسه بهت، اوکی همونایی که داری رو کامل شو تو همونا بدرخش...
درسای معرفی به استادم سعی کن از وقت کلاساش استفاده کنی..
به کمانچه ات برس
به کتاب خوندنات
به کارای هنری ویزقول که شادی های کوچولو داره
و به زندگی فکر کن
سعی کن یه مپ داشته باشی واسه لحظه لحظه هات!
آورین دختر گلم
پ.ن: راضیم که دغدغه ها و مساله هام ذره ای تغییر نکرده بعد دوساااال... برم بمیرم یعنی با این درجا زدنم
دو روز پیش گوشیم دچار مشکل شد و به وایرلس وصل نشد، با آن چنان فراغ بالی ریست فاکتوریش کردم که نگو... دوباره تمام مخاطبینم پاک شد.تلگرامم و البته هر چیزی که با گوشی پیگیر می کردم مث پینترست، دولینگوو ... البته گوشی مذکور همچنان به وایرلس متصل نمیشه.
من بار اولم نیست البته ...هرچند که بگن این فراره یه جورایی...ولی حال خوبیه برا من.
