من در برابر من

بعضی از آدما رو که میبینیم تو اون نقطه ای که من میخوام باشم هستن و خب احساس سطحی بودن میکنم به این واسطه که توانایی هایی رو در خودم یمبینم و به نظرم ته تهش مقصر بال وپر ندادن بهشون خودمم... درسته که یه سری شرایط محیطی نبوده و دشوار بوده ولی باید تلاش بیشتر میکردم و بیشتر تلاش بکنم...

پ.ن0: یه سری نوت دارم که باید بنویسمشون ولی همون کم تلاشی مانعه...

پ.ن1: فک کنم گفته بودم که مشاورم داره میره آلمان... به هر حال رفتن و در دقایق آخر به من گفت یه کسی منتور طور پیدا کن و من هنوز بی نصیبم ازین .... مث این گروه درمانی های خارجی که هر کس یه پارتنر داره... میشه یعنی؟!

پ.ن2: با اون حجم بالای کار فیزیکی در کافه بنده1.5 کیلو اضافه وزن داشتم حتی...